قبر مرا نیم متر کمتر عمیق کنید تا ...پنجاه سانت به خدا نزدیکتر باشم.
بعد از مرگم، انگشتهای مرا به رایگان در اختیار اداره انگشتنگاری قرار دهید.
به پزشک قانونی بگویید روح مرا کالبدشکافی کند، من به آن مشکوکم!
ورثه حق دارند با طلبکاران من کتک کاری کنند.
عبور هرگونه کابل برق، تلفن، لوله آب یا گاز از داخل گور اینجانب کیدا ممنوع است.
بر قبر من پنجره بگذارید تا هنگام دلتنگی، گورستان را تماشا کنم.
کارت شناسایی مرا لای کفنم بگذارید، شاید آنجا هم نیاز باشد!
مواظب باشید به تابوت من آگهی تبلیغاتی نچسبانند.
روی تابوت و کفن من بنویسید: این عاقبت کسی است که زگهواره تا گور دانش بجست.
دوست ندارم مردم قبرم را لگدمال کنند. در چمنزار خاکم کنید!
کسانی که زیر تابوت مرا میگیرند، باید هم قد باشند.
شماره تلفن گورستان و شماره قبر مرا به طلبکاران ندهید.
گواهینامه رانندگیم را به یک آدم مستحق بدهید، ثواب دارد.
در مجلس ختم من گاز اشکآور پخش کنید تا همه به گریه بیفتند.
از اینکه نمیتوانم در مجلس ختم خودم حضوریابم قبلا پوزش می طلبم
به بهشت نمیروم اگر مادرم آنجا نباشد

ببین برادر چگونه در شبهای بی تابی قرصهای مقدس را میبلعم . . ودر من بدن دردهایی زوزه میکشند

هر چه فکر میکنم هیچ چیز مرا به زندگی وابستگی نمی دهد، هیچ چیز و هیچکس...

صادق هدایت / زنده به گور

در دنيا تنها كسي موفق ميشود كه به انتظار ديگران ننشيند و همه چيز را از خود بخواهد...
اونموقس كه با خدا معامله ميكني!

چقدر رنج آور است زمانی که به کسی احساس خوبی داریم و او نه تنها این احساس را حس نمیکند بلکه  به ما  بدگمان نیز میشود

اینجاست که یا ما درست نفهماندیم

یا او نفهم است.

به زندگی دهن کجی کرده ایم! اگر چه به قدر الاغ چیز سرمان نمی شود و همیشه کلاه سرمان می رود، اما خودمان را باهوشترین مخلوق تصور می کنیم!

"صادق هدايت"